cassvitaflour.com

Antifreeze to płyn chłodzący na bazie glikolu etylenowego lub propylenowego. Antifreeze jest tłumaczony z międzynarodowego języka angielskiego jako „niezamarzający”. Klasa płynu niezamarzającego G12 jest przeznaczona do użytku w samochodach od 1996 do 2001 roku; w nowoczesnych samochodach zwykle stosuje się środki przeciw zamarzaniu 12+, 12 plus plus lub g13.

W tym artykule dowiemy się:

• Właściwości środka przeciw zamarzaniu G12
• Charakterystyka G12
• Skład środka przeciw zamarzaniu klasy G12
• Różnica między G12 a płynem przeciw zamarzaniu innej klasy
• Czy można mieszać płyn niezamarzający G12 z innymi
• Który środek przeciw zamarzaniu wybrać?

„Kluczem do stabilnej pracy układu chłodzenia jest wysokiej jakości płyn niezamarzający”

Jaka jest specyfika płynu niezamarzającego G12

Środek przeciw zamarzaniu z klasą G12 jest z reguły malowany na czerwono lub różowo, a także w porównaniu z płynem niezamarzającym lub płynem przeciw zamarzaniu G11 ma dłuższą żywotność - od 4 do 5 lat . G12 nie zawiera krzemianów, jest oparty na glikolu etylenowym i związkach karboksylanowych. Dzięki pakietowi dodatków na powierzchni wewnątrz bloku lub grzejnika lokalizacja korozji następuje tylko tam, gdzie jest to konieczne, tworząc odporną mikropowłokę. Często ten rodzaj płynu niezamarzającego wlewa się do układu chłodzenia szybkoobrotowych silników. To jest nie do przyjęcia, aby wymieszać G12 przeciw zamarzaniu i chłodziwa w innej klasie .

Ale ma jedną wielką wadę - płyn niezamarzający G12 zaczyna działać dopiero wtedy, gdy pojawiło się już centrum korozji. Chociaż takie działanie wyklucza pojawienie się warstwy ochronnej i jej szybkie zrzucanie w wyniku wibracji i spadków temperatury, co pozwala na poprawę wymiany ciepła i dłuższy czas użytkowania.

Główne parametry techniczne klasy G12

Jest to jednorodna przezroczysta ciecz bez mechanicznych zanieczyszczeń o barwie czerwonej lub różowej. Antifreeze G12 to glikol etylenowy z dodatkiem 2 lub więcej kwasów karboksylowych, nie tworzy filmu ochronnego, ale działa na już utworzone ogniska korozji. Gęstość wynosi 1,065 - 1,085 g / cm3 (w 20 ° C). Temperatura krzepnięcia mieści się w granicach 50 stopni poniżej zera, a temperatura wrzenia wynosi około + 118 ° C. Charakterystyka temperaturowa zależy od stężenia alkoholi wielowodorotlenowych (glikol etylenowy lub glikol propylenowy). Często procent takiego alkoholu w płynie przeciw zamarzaniu wynosi 50-60%, co pozwala osiągnąć optymalną wydajność. Czysty, bez zanieczyszczeń, glikol etylenowy jest lepką i bezbarwną oleistą cieczą o gęstości 1114 kg / m3, której temperatura wrzenia wynosi 197 ° C i zamarza w temperaturze 13 ° C przez kilka minut.Dlatego do płynu niezamarzającego dodawany jest barwnik, aby nadać indywidualny charakter i lepszą widoczność poziomu cieczy w zbiorniku. Glikol etylenowy jest najsilniejszą trucizną pokarmową, którą można zneutralizować zwykłym alkoholem.

Pamiętaj, że chłodziwo jest śmiertelne dla organizmu. Na śmierć wystarczy 100-200 g glikolu etylenowego. Dlatego płyn niezamarzający należy w miarę możliwości ukrywać przed dziećmi, ponieważ bardzo interesuje je jasny kolor, podobny do słodkiego napoju.

Z czego składa się środek przeciw zamarzaniu G12?

Koncentrat przeciw zamarzaniu klasy G12 zawiera:

• alkohol dwuwodorotlenowy glikol etylenowy około 90% całkowitej objętości, który jest potrzebny, aby zapobiec zamarzaniu;
• woda destylowana , około pięciu procent;
• barwnik (kolor często określa klasę chłodziwa, ale mogą być wyjątki);
• pakiet dodatków co najmniej 5 procent, ponieważ glikol etylenowy jest agresywny dla metali nieżelaznych, dodaje się do niego kilka rodzajów dodatków fosforanowych lub karboksylanowych na bazie kwasów organicznych, działających jak inhibitor, pozwalając zneutralizować negatywny efekt. Środki przeciw zamarzaniu z innym zestawem dodatków pełnią swoją funkcję na różne sposoby, a ich główna różnica polega na sposobach zwalczania korozji.

Oprócz inhibitorów korozji, zestaw dodatków do chłodziwa G12 zawiera dodatki o innych wymaganych właściwościach. Na przykład płyn chłodzący musi koniecznie zawierać środki przeciwpieniące, smary i formulacje, które zapobiegają pojawianiu się kamienia.

Jaka jest różnica między G12 a G11, G12 + i G13

Główne rodzaje środków przeciw zamarzaniu, takie jak G11, G12 i G13, różnią się rodzajem zastosowanych dodatków: organicznych i nieorganicznych.

Ogólne informacje o środkach zapobiegających zamarzaniu, jaka jest między nimi różnica i jak dobrać odpowiedni płyn chłodzący

Płyn chłodzący klasy G11 pochodzenia nieorganicznego z niewielkim zestawem dodatków, obecnością fosforanów i azotanów. Taki środek przeciw zamarzaniu został stworzony przy użyciu technologii silikatowej. Dodatki krzemianowe pokrywają wewnętrzną powierzchnię systemu ciągłą warstwą ochronną, niezależnie od występowania obszarów korozji. Chociaż taka warstwa chroni już istniejące ogniska korozji przed zniszczeniem . Taki środek przeciw zamarzaniu ma niską stabilność, upośledzone przenoszenie ciepła i krótką żywotność po zużyciu, który wytrąca się tworząc ścierniwo i tym samym uszkadzając elementy układu chłodzenia.

Ze względu na to, że płyn G11 tworzy warstwę podobną do kamienia w czajniku, nie nadaje się do chłodzenia nowoczesnych samochodów z chłodnicami o cienkich kanałach. Ponadto temperatura wrzenia takiego czynnika chłodniczego wynosi 105 ° C, a linie serwisowe mają nie więcej niż 2 lata lub 50-80 tysięcy km. przebieg.

Środek przeciw zamarzaniu G11 często zmienia kolor na zielony lub niebieski . Płyn ten jest stosowany w samochodach wyprodukowanych przed 1996 rokiem oraz w samochodach z dużą objętością układu chłodzenia.

G11 nie działa dobrze z aluminiowymi grzejnikami i blokami, ponieważ jego dodatki nie mogą odpowiednio chronić tego metalu w wysokich temperaturach.

W Europie autorytatywna specyfikacja klas płynów przeciw zamarzaniu należy do koncernu Volkswagen, dlatego odpowiednie oznaczenie VW TL 774-C przewiduje stosowanie nieorganicznych dodatków do płynu niezamarzającego i jest oznaczone jako G 11. Specyfikacja VW TL 774-D przewiduje obecność organicznych dodatków węglanowych i jest oznaczony jako G 12. Normy VW TL 774-F i VW TL 774-G oznaczają klasy G12 + i G12 ++, a najbardziej skomplikowany i najdroższy płyn przeciw zamarzaniu G13 jest regulowany przez Standard VW TL 774-J. Chociaż inni producenci, tacy jak Ford czy Toyota, mają własne standardy jakości. Nawiasem mówiąc, nie ma różnicy między płynem przeciw zamarzaniu a płynem przeciw zamarzaniu. Środek przeciw zamarzaniu to jedna z marek rosyjskiego mineralnego środka przeciw zamarzaniu, który nie jest przeznaczony do pracy w silnikach z blokiem aluminiowym.

Kategorycznie niemożliwe jest mieszanie organicznych i nieorganicznych środków przeciw zamarzaniu, ponieważ nastąpi proces koagulacji, w wyniku czego pojawi się osad w postaci płatków!

A płyny klas G12, G12 + i G13 to odmiany organicznych płynów niezamarzających „Long Life”. Stosowane są w układach chłodzenia nowoczesnych samochodów produkowanych od 1996 roku G12 i G12 + na bazie glikolu etylenowego, ale dopiero G12 plus zakłada zastosowanie technologii produkcji hybrydowej, w której technologia krzemianowa jest połączona z technologią karboksylanów. W 2008 roku, G12 ++ klasy pojawiły się również w tej cieczy, zasadę organiczną w połączeniu z niewielką ilością dodatków mineralnych (zwanego lobridChłodziwa Lobrid lub SOAT). W hybrydowych środkach zapobiegających zamarzaniu dodatki organiczne miesza się z dodatkami nieorganicznymi (można stosować krzemiany, azotyny i fosforany). Takie połączenie technologii pozwoliło wyeliminować główną wadę płynu niezamarzającego G12 - nie tylko wyeliminować korozję, gdy już się pojawiła, ale także podjąć działania zapobiegawcze.

G12 + w przeciwieństwie do G12 czy G13 można mieszać z cieczą klasy G11 lub G12, ale mimo to taka „mieszanka” nie jest zalecana.

Płyn chłodniczy klasy G13 produkowany jest od 2012 roku i przeznaczony jest do silników samochodowych pracujących w ekstremalnych warunkach . Z technologicznego punktu widzenia nie różni się od G12, jedyną różnicą jest to, że jest wytwarzany na glikolu propylenowym , który jest mniej toksyczny, szybciej się rozkłada, co oznacza mniej szkód dla środowiska podczas jego utylizacji, a jego cena to znacznie wyższa niż płyn przeciw zamarzaniu G12. Został wynaleziony w oparciu o wymagania dotyczące podwyższania standardów środowiskowych. Środek przeciw zamarzaniu G13 z reguły jest fioletowy lub różowy, chociaż w rzeczywistości można go pomalować na dowolny kolor, ponieważ jest to tylko barwnik, od którego jego właściwości nie zależą, różni producenci mogą produkować chłodziwo o różnych kolorach i odcieniach.

Różnica w działaniu środka przeciw zamarzaniu karboksylanowego i krzemianowego

Kompatybilność z G12 Antifreeze

To, czy można mieszać płyny niezamarzające różnych klas i różnych kolorów, jest interesujące dla wielu niedoświadczonych właścicieli samochodów, którzy kupili używane samochody i nie wiedzą, która marka płynu chłodzącego została wlana do zbiornika wyrównawczego.

Jeśli potrzebujesz tylko dodać płyn niezamarzający, powinieneś dokładnie wiedzieć, co jest aktualnie w układzie, w przeciwnym razie ryzykujesz naprawę nie tylko układu chłodzenia, ale także naprawy całego urządzenia. Zaleca się całkowite opróżnienie starego płynu i napełnienie nowym.

Jak już wcześniej zorientowaliśmy się, kolor nie wpływa na właściwość, a różni producenci mogą malować na różne kolory, ale nadal istnieją ogólnie przyjęte normy . Najpopularniejsze środki przeciw zamarzaniu to zielony, niebieski, czerwony, różowy i pomarańczowy. Niektóre normy mogą nawet regulować stosowanie płynów o określonych odcieniach, ale kolor płynu niezamarzającego jest ostatnim kryterium do rozważenia. Chociaż często jest zwyczajowo oznaczać ciecz o najniższej klasie G11 (krzemian) na zielono . Dlatego powiedzmy, zmieszaj czerwony i różowy środek przeciw zamarzaniu G12 (karboksylan)dozwolone, a także środki przeciw zamarzaniu tylko na bazie organicznej lub płyny tylko na bazie nieorganicznej, ale trzeba wiedzieć, że różni producenci mogą mieć „chiller” z innym zestawem dodatków i chemikaliów. substancje, których reakcji nie da się przewidzieć! Taka niezgodność środka przeciw zamarzaniu G12 polega na dużym prawdopodobieństwie wystąpienia reakcji między dodatkami wchodzącymi w ich skład, której towarzyszyć będzie wytrącanie się lub pogorszenie właściwości technicznych chłodziwa.

Dlatego jeśli chcesz, aby silnik nadal pracował, uzupełnij płyn niezamarzający tej samej marki i klasy lub całkowicie spuść stary płyn i wymień go na ten, który znasz. Niewielkie uzupełnienie płynu można wykonać wodą destylowaną .

Jeśli chcesz przełączyć się z jednej klasy płynu niezamarzającego na inną, powinieneś również przepłukać układ chłodzenia przed jego wymianą.

Jak wybrać środek przeciw zamarzaniu

Gdy pytanie dotyczy wyboru środka przeciw zamarzaniu nie tylko ze względu na kolor, ale także klasę, to zaleca się użycie tego, który producent wskazuje na zbiorniku wyrównawczym lub dokumentacji technicznej samochodu. Ponieważ, jeśli do produkcji chłodnicy zastosowano miedź lub mosiądz (były one instalowane w starszych samochodach), stosowanie organicznych środków zapobiegających zamarzaniu jest niepożądane.

Środki przeciw zamarzaniu mogą być dwojakiego rodzaju: skoncentrowane i już fabrycznie rozcieńczone. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że nie ma dużej różnicy, a wielu kierowców radzi wziąć koncentrat, a następnie rozcieńczyć go samą wodą destylowaną, tylko z zachowaniem proporcji (1 do 1 dla naszych warunków klimatycznych), tłumacząc to Fakt, że nie nalewasz podróbki, ale niestety zażywanie koncentratu nie jest do końca poprawne. Nie tylko dlatego, że mieszanie w roślinie jest dokładniejsze, ale także dlatego, że woda w roślinie jest filtrowana na poziomie molekularnym i destylowana w porównaniu z nią wydaje się brudna, więc później może to wpłynąć na wygląd osadów.

Kategorycznie niemożliwe jest użycie koncentratu w czystej, nierozcieńczonej postaci, ponieważ sam zamarza w temperaturze -12 stopni.

Sposób rozcieńczania płynu niezamarzającego określa tabela:

Jak prawidłowo rozcieńczyć koncentrat przeciw zamarzaniu

Kiedy właściciel samochodu, wybierając, który płyn przeciw zamarzaniu lepiej wypełnić, skupia się tylko na kolorze (zielonym, niebieskim lub czerwonym), co oczywiście nie jest prawdą, można tylko doradzić:

• zielony, niebieski płyn niezamarzający lub płyn niezamarzający (G11) wlewa się do samochodu z miedzianym lub mosiężnym chłodnicą z żeliwnymi blokami;
• czerwony, pomarańczowy płyn niezamarzający (G12, G12 +) wlewa się do aluminiowych chłodnic i bloków silnika nowoczesnych samochodów;
• do uzupełnienia, gdy nie wiedzą, co dokładnie jest napełnione, użyj G12 + i G12 ++.

Różnica między czerwonym, zielonym i niebieskim środkiem przeciw zamarzaniu

Wybierając środek przeciw zamarzaniu, zwróć uwagę na:

• na dnie nie było osadu;
• opakowanie było wysokiej jakości i bez błędów na etykiecie;
• nie było ostrego zapachu;
• pH wynosiło co najmniej 7,4-7,5;
• koszt był wartością rynkową.

Właściwa wymiana płynu niezamarzającego jest bezpośrednio związana z charakterystyką techniczną samochodu, a także z określonymi specyfikacjami, a każdy producent samochodów ma swój własny.

Kiedy już wybrałeś najlepszą opcję przeciw zamarzaniu, od czasu do czasu monitoruj jego kolor i stan. Znaczna zmiana koloru wskazuje na problem z CO lub słabą jakość płynu niezamarzającego. Zmiany koloru pojawiają się, gdy środek przeciw zamarzaniu traci swoje właściwości ochronne, należy go wymienić.

Autor: Ivan Matieshin