Awaria cewki zapłonowej i oznaki awarii

Przez uszkodzenie cewki zapłonowej lub końcówki świecy zapłonowej rozumie się uszkodzenie w najsłabszym punkcie obudowy lub izolacji przewodu spowodowane spadkiem rezystancji, który występuje w krótkich okresach czasu. Jest to uszkodzenie mechaniczne, które prowadzi do pękania lub topienia. Na powierzchni obudowy miejsce awarii wygląda jak czarne, wypalone kropki, podłużne ślady czy białe pęknięcia. Miejsca przebijające iskry są szczególnie niebezpieczne w deszczową pogodę. Ta usterka prowadzi nie tylko do naruszenia zapłonu mieszanki, ale także do całkowitej awarii modułu zapłonowego.

Zawartość:

  • Awaria cewki i jej przyczyny
  • Zewnętrzne oznaki awarii
  • Jak sprawdzić cewkę pod kątem awarii
  • Jak naprawić awarię

Awaria cewki zapłonowej

Często takie miejsca nie są trudne do zauważenia wizualnie, ale czasami konieczne jest sprawdzenie cewki zapłonowej, a nie multimetrem lub oscyloskopem, ale prostym urządzeniem z dwoma przewodami. Po zidentyfikowaniu uszkodzonego obszaru zwykle całkowicie zmieniają część, chociaż czasami okazuje się, że wymiana opóźnia się za pomocą taśmy izolacyjnej, uszczelniacza lub kleju epoksydowego.

Co to jest awaria cewki zapłonowej i jej przyczyny

Zastanówmy się krótko, czym jest awaria cewki, na co wpływa i jak wygląda wizualnie. Przede wszystkim należy przypomnieć, że sama cewka jest transformatorem z dwoma uzwojeniami (pierwotnym i wtórnym), odizolowanymi od siebie. Definicja przebicia jest rozumiana jako zjawisko fizyczne, gdy w wyniku uszkodzenia uzwojenia pierwotnego i / lub wtórnego cewki część energii elektrycznej spada nie na świecę, ale na korpus. Prowadzi to do tego, że świeca nie pracuje na pełnej mocy, odpowiednio silnik zaczyna się „potrajać”, traci dynamikę.

Cewka zapłonowa

Przyczyn awarii cewki zapłonowej może być wiele - uszkodzenie izolacji jednego lub obu uzwojeń, uszkodzenie korpusu grota, uszkodzenie jej gumowej uszczelki (dzięki czemu do środka dostaje się woda, przez którą „przeszywa” prąd), obecność zabrudzeń na korpusie (podobnie jak woda, przez nią przepływa prąd), uszkodzenie (utlenienie) elektrody w końcówce. Jednak najczęściej problem tkwi w izolatorze „przewodowym”, dlatego aby wyeliminować problem, miejsce to należy zlokalizować i zaizolować.

Ciekawym powodem awarii końcówek cewki zapłonowej jest fakt, że podczas wymiany świecy zapłonowej w niektórych przypadkach właściciele samochodów przez zaniedbanie lub brak doświadczenia mogą zerwać hydroizolację. Może to prowadzić do wnikania pod nie wilgoci i pojawienia się problemów z pracą silnika. Odwrotny przypadek jest taki, że gdy właściciel samochodu zbyt mocno dokręci górne nakrętki okularów świecy zapłonowej, istnieje ryzyko, że olej silnikowy z silnika zacznie przenikać do obudowy tego ostatniego. A ten olej jest szkodliwy dla gumy, z której wykonane są końce cewki.

Ponadto przyczyną przebicia się iskry poza cylindrem są nieprawidłowo ustawione szczeliny na świecach zapłonowych. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli różnica jest zwiększona. Oczywiście iskra w tym przypadku niekorzystnie wpływa zarówno na korpus świecy, jak i na gumową końcówkę cewki zapłonowej.

Objawy nieprawidłowego działania cewki zapłonowej

Oznaki nieprawidłowego działania cewki zapłonowej są takie, że silnik okresowo „trzepi” (wyzwalanie jest faktyczne podczas deszczowej pogody, a kiedy silnik jest uruchamiany, „za zimno”), występują „zapady” podczas przyspieszania maszyny, podczas oględziny cewki, pojawiają się „ścieżki” przebicia elektrycznego, spalenia styków, ślady przegrzania termicznego, obecność dużej ilości brudu i zanieczyszczeń w korpusie cewki oraz inne, mniejsze usterki. Najczęstszą przyczyną wadliwego działania cewki jest przerwa w jej uzwojeniu pierwotnym lub wtórnym. W niektórych przypadkach wystarczy uszkodzić ich izolację. W początkowej fazie cewka będzie działać mniej więcej normalnie, ale z czasem problemy będą się pogarszać, a opisane powyżej objawy będą się pojawiać w większym stopniu.

Istnieje kilka typowych oznak awarii cewki zapłonowej. Należy od razu zauważyć, że wymienione poniżej awarie mogą być spowodowane innymi przyczynami, dlatego diagnostykę nadal należy przeprowadzić kompleksowo, łącznie ze sprawdzeniem stanu cewek zapłonowych. Zatem objawy załamania można podzielić na dwa typy - behawioralne i wizualne. Behawioralne obejmuje:

  • Silnik zaczyna się „potroić”. A z biegiem czasu sytuacja się pogarsza, czyli coraz wyraźniej wyraża się „podtraing”, traci się moc i dynamikę silnika.
  • Przy próbie szybkiego przyspieszenia dochodzi do „awarii”, a na biegu jałowym prędkość obrotowa silnika nie rośnie gwałtownie. Występuje również utrata mocy pod obciążeniem (podczas transportu ciężkich ładunków, jazdy pod górę itp.).
  • „Trojka” silnika częściej występuje podczas deszczowej (wilgotnej) pogody oraz podczas uruchamiania silnika „na zimno” (szczególnie typowe dla niskich temperatur otoczenia).
  • W niektórych przypadkach (w starszych samochodach) w kabinie może pojawić się zapach niespalonej benzyny. W nowszych samochodach podobna sytuacja może mieć miejsce, gdy zamiast mniej lub bardziej czystych spalin dolewany jest do nich zapach niespalonej benzyny.

Demontując cewkę zapłonową w przypadku jej nieprawidłowego działania można zaobserwować wizualne oznaki, że jest całkowicie lub częściowo niesprawna. Są to więc:

ślady przebicia końcówki świecy

  • Obecność ścieżek przebicia na korpusie cewki. Czyli charakterystyczne ciemne paski, przez które „przepływa” prąd. W niektórych, szczególnie „zaniedbanych” przypadkach, na torach są skale.
  • Zmiana (zmętnienie, czernienie) koloru dielektryka na obudowie cewki zapłonowej.
  • Przyciemnienie styków i złączy elektrycznych w wyniku ich spalenia.
  • Ślady przegrzania na korpusie cewki. Zwykle wyrażają się w „kroplach” lub zmianach geometrii ciała w niektórych miejscach. W „ciężkich” przypadkach mogą mieć zapach spalenizny.
  • Silne zabrudzenie korpusu cewki. Szczególnie w pobliżu styków elektrycznych. Faktem jest, że awaria elektryczna może wystąpić właśnie na powierzchni kurzu lub brudu. Dlatego wskazane jest, aby nie dopuścić do takiego stanu.

Głównym objawem awarii cewki jest brak zapłonu mieszanki paliwowej. Jednak taka sytuacja nie zawsze występuje, ponieważ w niektórych przypadkach część energii elektrycznej nadal trafia do świecy, a nie tylko do ciała. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie dodatkowej diagnostyki.

Otóż ​​w nowoczesnych samochodach, w przypadku awarii cewki zapłonowej, elektroniczna jednostka sterująca silnika (ECU) poinformuje o tym kierowcę aktywując lampkę Check Engine na desce rozdzielczej (i kod diagnostyczny przerw zapłonu). Jednak może się również zapalić z powodu innych awarii, więc wymaga to dodatkowej diagnostyki za pomocą oprogramowania i sprzętu.

Opisane powyżej objawy nieprawidłowego działania są istotne, jeśli w silniku zamontowane są poszczególne cewki zapłonowe. Jeśli projekt przewiduje instalację jednej cewki wspólnej dla wszystkich cylindrów, wówczas silnik całkowicie się zgaśnie (jest to w rzeczywistości jeden z powodów, dla których kilka pojedynczych modułów jest instalowanych na nowoczesnych maszynach).

Jak sprawdzić cewkę pod kątem awarii

Możesz sprawdzić awarię cewki zapłonowej na jeden z 5 sposobów, ale z reguły zwykły właściciel samochodu ma możliwość skorzystania tylko z trzech z nich. Pierwsza to oględziny, ponieważ miejsce awarii jest często widoczne dla oka; druga kontrola multimetrem, a trzecia i najbardziej niezawodna szybka metoda, jeśli nic nie jest wizualnie zauważalne, to użycie najprostszego testera układu zapłonowego (łatwo to zrobić samodzielnie).

Diagnostyka układu zapłonowego

Zalecenia dotyczące diagnostyki układu zapłonowego (świece, przewody, cewki, moduł). Instrukcje dotyczące sprawdzania jednostek zapłonowych samochodu własnymi rękami

Więcej szczegółów

Aby sprawdzić działanie układu zapłonowego, przede wszystkim warto użyć programu do odczytu błędów z ECU. Zwykle w takich przypadkach pokazuje błędy z grup P0300 i P0363, wskazujące na przerwę zapłonu w jednym z cylindrów. Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku błędy mogą być spowodowane nie tylko wadliwymi cewkami czy świecami zapłonowymi. Dlatego, aby upewnić się, że usterka pochodzi z jednego z nich, warto przestawić problematyczną jednostkę na inny cylinder, skasować błędy z pamięci ECU i zdiagnozować ponownie.

Jeśli problem dotyczy cewki (mówimy o pojedynczej), to sytuacja z błędami się powtórzy, ale ze wskazaniem innego cylindra. To prawda, kiedy jest to awaria cewki i takie, że pojawiają się luki, to już możesz zrozumieć potrójną budowę silnika, zobaczyć zerwaną ścieżkę izolatora na własne oczy, a nawet usłyszeć charakterystyczne trzaskanie w uchu . Czasami w ciemności oprócz trzaskającego dźwięku można również zobaczyć pojawiającą się iskrę.

Oględziny

Następnym sposobem określenia awarii cewki zapłonowej jest jej demontaż i wizualne sprawdzenie. Jak pokazuje praktyka, na korpusie cewki zwykle nie jest trudno znaleźć samą „ścieżkę” przebicia, wzdłuż której „szyje” się iskra. Lub powinieneś zwrócić uwagę na wióry, dziury, naruszenie geometrii w korpusie cewki, których wcześniej nie było.

Pomiar parametrów

Istnieją dwie obowiązkowe metody sprawdzania stanu cewki zapłonowej - sprawdzenie iskry oraz sprawdzenie rezystancji izolacji obu uzwojeń (niskiego i wysokiego napięcia). Do pomiaru parametrów potrzebna będzie działająca świeca zapłonowa oraz multimetr z możliwością pomiaru rezystancji izolacji. Ale najbardziej niezawodne jest użycie testera generowania iskier, tylko z niewielką modyfikacją, aby można było poprowadzić przewodnik wzdłuż korpusu cewki i poszukać słabego punktu izolacji, który się przebija.

Domowy tester iskier

Najbardziej interesującą i niezawodną metodą sprawdzania awarii cewki zapłonowej jest użycie specjalnej domowej sondy. Pomaga, gdy wada nie jest widoczna wizualnie, sprawdzenie rezystancji uzwojeń nie ujawniło problemu i nie ma możliwości użycia oscyloskopu. Aby wykonać tester iskier, będziesz potrzebować:

  • medyczna jednorazowa strzykawka 20 cm3;
  • dwa odcinki elastycznego drutu miedzianego (PV3 lub podobny) o przekroju 1,5 ... 2,5 mm², każdy o długości około pół metra;
  • mały uchwyt krokodyla;
  • celowo działająca świeca zapłonowa (możesz wziąć sprawną używaną);
  • kawałek folii termokurczliwej o średnicy nieco większej niż całkowita średnica dostępnego drutu miedzianego;
  • mały kawałek elastycznego drutu;
  • lutownica elektryczna;
  • ręczna lub elektryczna piła do metalu (szlifierka);
  • pistolet termiczny z wstępnie naładowanym silikonem;
  • śrubokręt lub wiertarka elektryczna z wiertarką o średnicy 3 ... 4 mm.
  • nóż montażowy.

Sekwencja procesu produkcyjnego składa się z następujących kroków:

Gotowy tester

  1. Przy pomocy noża montażowego należy wyjąć jego „nosek” ze strzykawki, w którą zakładana jest igła.
  2. Ręczna piła do metalu lub szlifierka muszą przeciąć nić świecy w taki sposób, aby usunąć część korpusu, do której nić tę nić. W rezultacie na dnie świecy pozostaje tylko elektroda.
  3. W górnej części korpusu strzykawki należy wykonać otwór o takiej średnicy, aby można było włożyć tam wstępnie obrobioną świecę zapłonową.
  4. Przylutować opalarką dookoła pierścienia styku świecy i korpusu plastikowej strzykawki. Zrób to ostrożnie, aby zapewnić dobrą izolację hydrauliczną i elektryczną.
  5. Tłok strzykawki z przodu iz tyłu należy wywiercić śrubokrętem.
  6. W wywierconym otworze w dolnej części należy nawlec wcześniej przygotowane dwa kawałki elastycznego drutu miedzianego. Do przeciwległego końca jednego z nich należy przylutować lutownicą przygotowany uchwyt krokodylkowy. Przeciwległy koniec drugiego przewodu należy lekko zdjąć (około 1 cm lub mniej).
  7. W podobny otwór w górnej części należy włożyć przygotowany metalowy drut.
  8. Mniej więcej na środku tłoka połącz ze sobą przewody miedziane i drut w jeden kontakt (lut).
  9. Połączenie drutu z drutem należy przylutować za pomocą opalarki, aby zapewnić wytrzymałość mechaniczną i niezawodność styku.
  10. Włożyć tłok z powrotem do korpusu strzykawki, tak aby drut na górze tłoka znajdował się w pewnej odległości od elektrody świecy zapłonowej (odległość będzie dalej regulowana).

Jak określić awarię cewki zapłonowej za pomocą testera iskry

Po wykonaniu testera domowej roboty w celu znalezienia miejsca penetracji, procedurę należy wykonać bezpośrednio zgodnie z następującym algorytmem:

Znalezienie awarii za pomocą domowego testera

  1. Badaną cewkę zapłonową podłączyć do świecy zapłonowej w wykonanym testerze.
  2. Przy odpowiednim wtryskiwaczu (w miejscu odłączenia cewki) rozłączyć złącze tak, aby paliwo nie zalało dobrze świecy podczas testu.
  3. Podłącz przewód z krokodylkiem do ujemnego zacisku akumulatora lub po prostu do uziemienia.
  4. W strzykawce ustawić szczelinę około 1 ... 2 mm.
  5. Włączyć silnik. Następnie iskra pojawi się w korpusie strzykawki między iskrą a drutem.
  6. Odizolowany koniec drugiego przewodu (połączony równolegle) należy przeciągnąć na korpus cewki. Jeśli dojdzie do awarii, między ciałem a końcem drutu pojawi się iskra, co można wyraźnie zobaczyć. Umożliwia to nie tylko weryfikację jego obecności, ale także określenie miejsca jego wystąpienia w celu dalszego rozwiązywania problemów.
  7. Powtórz po kolei dla wszystkich cewek, pamiętając o rozłączeniu i ponownym podłączeniu odpowiednich wtryskiwaczy paliwa.

Metoda weryfikacji jest prosta i wszechstronna. Z jego pomocą można nie tylko znaleźć miejsce, w którym iskra „zszywa” korpus, ale także określić ogólny stan pracy samej cewki zapłonowej.

Odbywa się to poprzez regulację odstępu między elektrodą świecy zapłonowej a przewodem na tłoku strzykawki. W początkowej fazie minimalna szczelina jest ustawiana na wartość około 1 ... 2 mm i stopniowo rośnie. Wartość szczeliny, przy której znika iskra, zależy od wielkości silnika, rodzaju i stanu układu zapłonowego oraz innych czynników. Średnio w przypadku silników o pojemności około 2 litrów lub mniejszej odległość, przy której iskra powinna zniknąć, wynosi około 12 mm, ale jest to warunkowe. Ogólnie rzecz biorąc, sprawdzając wszystkie poszczególne cewki zapłonowe, można po prostu porównać ich pracę ze sobą i zidentyfikować wadliwy element, jeśli taki występuje.

Jak naprawić awarię

Jeśli chodzi o to, jak wyeliminować awarię, która się pojawiła, istnieją dwie opcje - szybka („terenowa”) i wolna („garażowa”). W tym drugim przypadku wszystko jest proste - zaleca się całkowitą zmianę cewki, zwłaszcza jeśli awaria jest znaczna. Jeśli chodzi o szybką naprawę, używana jest do tego taśma elektryczna lub klej.

Izolowanie uszkodzonej cewki

Najciekawszym pytaniem dla właścicieli samochodów w tym kontekście jest to, jak wyeliminować awarię cewki zapłonowej wtrysku? W najprostszym przypadku, czyli jeśli na obudowie pojawi się małe przebicie iskry (a jest to najczęstszy rodzaj awarii), po zlokalizowaniu tego miejsca należy zastosować materiały izolacyjne (taśma izolacyjna, skurcz termiczny, uszczelniacz, klej epoksydowy lub podobny środek, w niektórych przypadkach stosuje się nawet lakier do paznokci, ale lakier powinien być tylko bezbarwny, bez farb i dodatków), izolować miejsce uszkodzenia (ścieżkę). Nie da się udzielić uniwersalnej porady, wszystko zależy od konkretnej sytuacji.

Podczas wykonywania napraw konieczne jest oczyszczenie i odtłuszczenie obszaru awarii elektrycznej przed nałożeniem na niego ochronnej warstwy izolacyjnej. Zwiększy to wartość rezystancji powstałej izolacji. Jeżeli w przypadku uszkodzenia izolacji i przebicia w cewce pojawi się ciecz (najczęściej z uszkodzonej uszczelki), wówczas warto dodatkowo zastosować smar dielektryczny.

Umyj silnik tylko wtedy, gdy masz pewność co do jakości uszczelek na świecy zapłonowej, aby nie dostała się do nich woda. W przeciwnym razie przebiegli dealerzy mogą Cię oszukać i zalecić wymianę jednostki zapłonowej.

Cóż, w najgorszym przypadku możesz oczywiście zainstalować nową cewkę. Może być oryginalny lub nieoryginalny - zależy to od ceny. Wielu właścicieli samochodów ratuje tzw. „Showdowns”, czyli miejsca, w których można kupić części zamienne do zdemontowanych samochodów. Są tam tańsze i całkiem możliwe jest znalezienie części wysokiej jakości.

Na koniec kilka słów o środkach zapobiegawczych, które pozwolą pozbyć się kłopotów i pracować cewkę bardzo długo i bez problemów. Najprostszym środkiem w tym kontekście jest zastosowanie odpowiedniej (dużej) średnicy koszulki termokurczliwej, którą należy nałożyć na powierzchnię końcówki cewki zapłonowej. Procedura jest prosta, najważniejsze jest, aby wybrać termokurcz o odpowiednim rozmiarze i średnicy, a także mieć pod ręką suszarkę do włosów (najlepiej konstrukcyjną) lub jakiś palnik gazowy. Pamiętaj jednak, aby wyczyścić i odtłuścić końcówkę końcówki przed nałożeniem termokurczliwej końcówki. Ta procedura może być również stosowana nie jako środek zapobiegawczy, ale raczej jako środek naprawczy.

Ponadto, w celu konserwacji zapobiegawczej, wskazane jest utrzymywanie korpusu cewki i innych elementów silnika w czystości, aby nie doszło do przebicia się przez brud i kurz iskier. Podczas wymiany świec zapłonowych zawsze używaj smaru dielektrycznego do świec.


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found